Door op 14 januari 2016

Nieuwjaarsreceptie: terug- en vooruitblikken met vertrouwen in solidariteit

Vrijdag 8 januari jl was onze goed bezochte traditionele nieuwjaarsreceptie in buurtcentrum de Meerpaal. Na de opening en welkom door afdelingsvoorzitter Norma van Burgsteden hielden fractievoorzitter Harry van Huijstee en PvdA wethouder Marije Eleveld hun nieuwsjaarstoespraak. Harry opende met een terugblik op 2015 met met o.a. een verwijzing naar het mooie ‘rapportcijfer 7,5 voor de fractie onlangs in de pers. Marije uitte in een persoonlijk verhaal haar zorgen over, maar ook haar onwankelbare vertrouwen in de bereidheid binnen onze gemeente om een deel van de mensen die in nood huis en haard hebben moeten verlaten hier opvang te bieden. Waarbij we de steun van iedereen hard nodig hebben. Hieronder leest u beider bijdragen. 

Door Harry van Huijstee

“2015 was een bewogen jaar. We zijn nu halverwege deze raadsperiode en het leek mij goed om terug te kijken naar de 3 speerpunten uit ons verkiezingsprogramma; Werk, Zorg dichtbij en Bruisen. De werkgelegenheid in Ede groeit, natuurlijk door landelijke en internationale trends maar in Ede ook door focus, focus op Food en focus op versterking van lokale economie, zaken die de afgelopen jaren hartstochtelijk bepleit zijn door onze Raşit. Goed om te zien dat er resultaat begint te komen. Ede behoort bij de ontwikkelingen in de zorg bij de 10 gouden gemeenten, daar mogen we trots op zijn. Dat dat we daartoe behoren is mede dankzij de niet aflatende inzet van Henk, Ria en Karin op de decentralisaties in de WMO, Participatie- en Jeugdwet. En het bruisen gaat ook steeds beter met mooie evenementen, zoals de Heideweek en ‘statues by night’. Maar ook door de openstelling van de winkels in Ede op zondag zijn we het afgelopen jaar een stukje bruisender geworden.

In de Gelderlander stond deze week een rapport van de Edese raadsfracties. Voor ons een mooi rapport, met aandacht voor de steunfractie maar ook fractieassistent Milona verdient dank. Volop optimisme is de kenschets in de krant. Natuurlijk geloven wij sociaal democraten in een betere wereld. Dat moet, we zien vele zaken die niet goed gaan en willen dat verbeteren. Daar werken we elke dag weer voor en we geloven dat die verbetering ook mogelijk is. De keerzijde is wel dat we bij alles wat gelukt is gelijk verder kijken wat er nog meer verbeterd moet en niet zo goed kunnen genieten van wat we bereikt hebben. En dus is er ook in Ede het komende jaar nog veel te doen!

Door Marije Eleveld

“Alle overwegingen over het afgelopen jaar werden overschaduwd door de verharding in de samenleving die ik bespeur, de steeds beperktere ruimte die er lijkt te zijn voor debat en andere opvattingen. In Ede is dit het afgelopen jaar meer dan zichtbaar geworden en lijkt er een kloof te lopen tussen Ede Stad en de dorpen. Natuurlijk, daarmee doe ik velen te kort en scheer ik velen over één kam. Maar zowel tijdens de discussies rondom de zondagsopenstelling, maar ook de vluchtelingen, is de tegenstelling duidelijk zichtbaar geworden. Wat mij daarbij het meest zorgen baart is dat de discussie zich verengd tot ‘voor en tegen’. Dat er ook hier geen ruimte lijkt te zijn voor nuance, voor compromissen. Het lijkt standaard geworden om de loopgraven te betrekken en daar tot in lengte van dagen niet meer uit te komen.

En toch wil ik niet geloven dat alle mensen die zich zo stellig uitspreken tegen vluchtelingen of een AZC daadwerkelijk vinden dat mensen uit oorlogsgebieden niet opgevangen hoeven worden. Een heel groot gedeelte van de mensen spreekt zich uit tegen AZC’s omdat ze zich terecht zorgen maken, over hun veiligheid, over de veranderingen die dit met zich mee brengt. Wellicht ook wel over hun eigen baan die misschien straks wel door een vluchteling wordt ingepikt. Misschien zelfs wel angst dat straks een groot deel van de Nederlandse samenleving een andere taal en een ander geloof aanhangt. Angst voor het onbekende. Angst vaak ook gebaseerd op aannames en onderbuik-gevoelens. Laten we een luisterend oor bieden aan iedereen. Laten we het gesprek aan gaan en gevoelens van mensen serieus nemen. Alleen met  wederzijds respect en verdraagzaamheid zal het uiteindelijk lukken om de grote opgaven waar we voor staan met elkaar te klaren. “