Vluchtelingen een eerlijke kans!
In Ede is veel te doen over de komst van asielzoekers, Otterlo vindt 600 teveel. De meningen zijn verdeeld, tegenstanders laten zich luid horen. Het tegengeluid, of beter het ‘voor’geluid horen we te weinig. Maar het is er zeker wel: Ede wil echt wel vluchtelingen opvangen. Toch ben ik verdrietig over de gang van zaken tot nu toe:
Verdrietig over hoe wij in Ede en Otterlo het debat over vluchtelingen voeren.
Verdrietig, omdat er al harde standpunten zijn voordat alle kennis gedeeld is en verdrietig, omdat mensen worden neergezet als een bedreiging voor lijf en omzet.
Zo jammer dat er gepolariseerd wordt, in plaats van te zoeken naar verbinding. Angst regeert, harde woorden en beledigingen vliegen je om de oren.
Zie vluchtelingen niet alleen als een bedreiging, maar zie ook kansen: Een kans om mensen op de vlucht voor oorlogsgeweld te helpen, een kans om nieuwe mensen te leren kennen, zelfs ook een kans voor de lokale economie. Maar we zien slechts het onbekende en zijn bang om misschien een stukje van onze welvaart in te moeten leveren voor anderen in nood.
Voor mij zijn solidariteit en verantwoordelijkheid kernbegrippen, juist in deze discussie:
Solidair met mensen die vluchten voor oorlogsgeweld, solidair met en en een steun voor degene die vluchtelingen opvangt en solidair met alle mensen die het moeilijk hebben in onze maatschappij.
Want het één sluit het ander niet uit.
Verantwoordelijkheid om vluchtelingen niet alleen door de ‘buren’ te laten opvangen, om een eerlijk debat over na- en voordelen van vluchtelingenopvang te voeren en te bouwen aan een maatschappij die gebaseerd is op vertrouwen.
Natuurlijk moet er aandacht zijn voor de negatieve kanten van wat er nu in de wereld gebeurt, met open ogen voor terreur. Met hard optreden waar dat nodig is en zeker onze maatschappij beschermen. Maar wij zijn groot geworden met tolerantie, ons land is mede daarop gegrondvest. Laten we ons dat nu afnemen? Afnemen door terreur, afnemen door angst voor het vreemde? Dát lijkt mij een verkeerde weg.
Juist nu moeten we laten zien waar we voor staan en vluchtelingen omarmen en ondersteunen.
Zij vluchten immers vooral oorlogsgeweld en de terreur die ook wij vrezen…