Mensenrechten gelden ook in Ede, ook voor de vele mannen, vrouwen en kinderen op de vlucht..

10 december 2015: Dag van de Mensenrechten. Vandaag heeft de gemeenteraad gedebatteerd over de vestiging van één of meer asielzoekerscentra in Ede. De PvdA blikt kort terug op wat er aan voorafging, steunt de plannen van het College, met een paar kanttekeningen.

de bijdrage:

Allereerst sta ik stil bij de aanleiding voor deze vergadering: de voorgenomen vestiging van een Asielzoekerscentrum in Otterlo. Meteen na het lekken van het persbericht hierover hebben vele verontwaardigde reacties de raad bereikt. De vorm en toon van de eerste reacties waren een mooi voorbeeld van democratische volwassenheid.

In de reacties werd een aantal terechte zorgen aangegeven en duidelijk gesteld dat het proces uiterst onbevredigend was. Natuurlijk klonk er tussen de regels ook emotie door. Gezien de summiere informatie was dit ook te verwachten. De gevoelens en de aangevoerde argumenten konden we goed meevoelen en begrijpen. We waren graag met de Otterloërs in gesprek gegaan over deze gevoelens en argumenten.

In aanloop naar de informatiebijeenkomst in de Schuilplaats op 18 november jl. is echter een sfeer van angst gecreëerd en is de sociale druk op inwoners van Otterlo opgevoerd. Zodanig dat dit door sommigen als intimiderend is ervaren. En ja, als er bij mij aangebeld zou worden om mij eraan te herinneren dat ik net als al mijn dorpsgenoten bij een bijeenkomst wordt verwacht, zou mij dat ook een onbehagelijk gevoel geven. De hele gang van zaken en deze sfeer hebben een normaal gesprek op dat moment onmogelijk gemaakt.

En ik moet toegeven:  dit had ik niet had verwacht. En ik vind het teleurstellend dat terechte zorgen bijna tot een opstand zijn omgebogen, waarmee het voor toeristen zo gastvrije Otterlo de landelijke media heeft gehaald. Het mag duidelijk zijn dat deze vorm van free publicity niet bevorderlijk is geweest voor de marketing van Otterlo.

Nu is regeren vooruitzien. Als PvdA fractie hebben we daar een jaar geleden invulling aan gegeven door de opvang van vluchtelingen op de agenda te zetten. We hebben samen met 5 van de 9 fracties een motie ingediend die met steun van 8 fracties is aangenomen en waarmee we het College hebben opgeroepen op zoek te gaan naar opvanglocaties. Toen dezelfde partijen de daarop volgende motie indienden, was er inmiddels een hoge urgentie. Toch was er op dat moment voldoende tijd om aan een breed draagvlak te werken.

Achteraf is het misschien makkelijk oordelen, maar het is duidelijk dat de brede steun in de Raad voor de motie om de mogelijkheden voor opvang van asielzoekers te onderzoeken, de vraag daarnaar van vele maatschappelijke organisaties als kerken, de bijzonder beschaafde informatiebijeenkomst rond de komst van de noodopvang en de enorme mobilisatie van vrijwilligers het College en de Gemeenteraad teveel vertrouwen en een gevoel van comfort hebben geboden. Met als resultaat het bekende proces en een wijze van communiceren, waaronder het lek, die mensen het gevoel heeft gegeven overvallen te worden en er niet toe te doen. Dit is betreurenswaardig en een harde les voor het College maar ook voor de raad.

Het nu voorliggende voorstel van het college laat zien dat er lering is getrokken uit deze ervaring. Het voorgestelde proces is compleet en voorziet in de behoefte aan transparantie en inspraak.

De voorgestelde kaders dekken de belangrijkste inhoudelijke aspecten van het onderwerp. De PvdA fractie kan zich dan ook vinden in deze kaders en wij ervaren het bestuursakkoord dat kleinschaligheid per locatie als uitgangspunt neemt als een steun in de rug. Gezien de mogelijke schaarste in het aantal geschikte en beschikbare locaties vindt de PvdA fractie de kaderstelling mbt de spreiding te stringent en wenst daarvoor niet bij voorbaat een beperking vast te leggen.

Ondanks dat het hele voortel er 1 uit boekje is, wringt de schoen bij ons toch een beetje. Het is vandaag 10 december: de Dag van de Mensenrechten. Dus de dag waarop we extra stil staan bij de rechten van alle mensen, zeker die van de miljoenen mannen, vrouwen en kinderen die op de vlucht zijn. We weten hoe groot de urgentie voor opvang van een klein deel van hen in ons land is en hoe nijpend de behoefte aan daadkracht. Het voorgestelde proces kost tijd en moet daarom in één keer goed zijn. We zullen de uitvoering actief monitoren.