Door op 12 januari 2014

Nieuwjaarstoespraak van onze lijsttrekker

Ten eerste wens ik jullie een heel mooi, sociaal en vooral ook bruisend 2014. Dat we er met elkaar in Ede maar weer een mooi jaar van gaan maken. Ik wil het hebben over verandering want 2014 wordt een jaar van verandering. Allereerst natuurlijk vanwege de gemeenteraadsverkiezingen in maart. Nieuwe raadsleden worden gekozen, nieuwe wethouders wellicht. Mensen die met frisse blik de uitdagingen voor Ede zullen aangaan.

Ten tweede: ook Ede verandert. Ede is  geen dorp meer, maar steeds meer een stad met erom heen de dorpen. Vier  jaar geleden was de slogan van de PvdA: laat Ede bruisen. Ik vind het fantastisch dat Ede nu, 4 jaar later, daadwerkelijk meer bruist. Een terras op het kerkplein en zondagmiddagconcerten bij het gemeentehuis waren 4 jaar geleden echt nog ondenkbaar. Nu zijn ze er. Maar  Ede mag nog meer bruisen. We hebben nu een mooie stadswinkel: Die mag samen met de bibliotheek en Cultura best op de zondagen open. Ik weet zeker dat veel mensen hier graag op zondag een kopje koffie drinken en een tijdschrift lezen. En dan het Open Lucht Theater. De PvdA vindt dat daar veel meer voorstellingen mogen plaatsvinden. Renovatie is daarvoor wel  nodig.

Iedere dag maak ik mee dat ook de inwoners van Ede veranderen. Zij laten zich, terecht, niet zomaar vertellen wat ze moeten doen of wat goed voor ze is. Mensen willen invloed op het beleid van de gemeente en  ze willen zien waar de gemeente, raadsleden en wethouders mee bezig zijn. Maar, en dat vind ik fantastisch,  mensen willen ook steeds meer invloed op hun eigen omgeving waardoor prachtige dingen ontstaan in Ede. Met als voorbeeld de vierkante meter tuintjes in Kernhem, het initiatief van de Kledingbank en de zondagmiddagen met muziek hier in de Velder. Allemaal door mensen zelf bedacht en uitgevoerd. Met hooguit een duwtje van de gemeente hier en daar.
Dat vraagt een andere houding van bestuurders en raadsleden. Het vraagt zowel wethouders als raadsleden die aanspreekbaar zijn, die verantwoording willen afleggen over wat ze doen; in gesprek gaan en vooral luisteren naar wat er leeft en wat mensen  willen.                                      Ik ben heel blij dat wij als PvdA een kandidatenlijst hebben met mensen die dit kunnen en willen. Afgelopen zaterdag hebben wij ons met de eerste 12 kandidaten voorbereid op de campagne: een team dat elkaar aanvult met één ding gemeen: Allen zijn zeer betrokken met Ede en allen met een sociaal hart. Ik heb er heel veel vertrouwen in.

En de belangrijkste veranderingen waar we mee te maken hebben komen uit Den Haag. Niet eerder worden er zoveel hervormingen tegelijk door gevoerd:  Op de woningmarkt, in de zorg en op de arbeidsmarkt. Hervormingen die nodig zijn om te zorgen dat onze kinderen en kleinkinderen verzekerd zijn van goede zorg, een baan en een passende woning. Het zijn veranderingen die iedereen raken. Ik zie mensen om me heen die zich zorgen maken en zich afvragen wat dit betekent voor hun eigen situatie, hun werk, hun woning, hun gezondheid. Veranderingen zijn lastig en lang niet altijd leuk maar de PvdA is ervan overtuigd dat veranderingen nodig zijn. Nodig om te zorgen dat ook toekomstige generaties mee kunnen doen. En terug naar de menselijke maat: Bijvoorbeeld de zorg: we hebben het in dit land met elkaar zo ingewikkeld gemaakt dat het kan gebeuren dat mensen die zorg nodig hebben, die zorg niet krijgen.  Het gebeurt te vaak dat hulpverleners vooral druk zijn met het invullen van formulieren terwijl ze veel liever  tijd hebben voor hun client. En het gebeurt dat instellingen mensen met grotere problemen als een hete aardappel naar elkaar overgooien omdat ze de kosten in hun budget niet kunnen of willen verantwoorden. En dus worden de problemen van deze mensen steeds groter.  Een systeem kortom, waar het draait om bedrijfsvoering en verantwoording, in plaats van om mensen en zorg.

Ter illustratie het verhaal van Joep: Het is waar gebeurd, ook al heeft Joep een andere naam. Joep is 20 woont  op zichzelf in dezelfde wijk als zijn ouders. Hij wilde niet meer bij hen wonen, want zijn ouders hebben problemen: moeder  heeft MS en ze hebben vaak ruzie. Hij woont in een starterswoning van de woningcorporatie. Joep heeft geen werk; het lukte hem niet om een normaal dagritme op te pakken en daardoor werd hij steeds ontslagen. Hij maakt zich zorgen over zijn moeder; heeft weinig vrienden. Zijn schulden, waaronder huurschuld, lopen op. Hij zit de hele dag achter zijn computer te gamen en eet zijn eenzaamheid weg. Joep wordt steeds dikker en durft de straat niet meer op. Omdat zijn gewrichten pijn gaan doen komt hij bij de huisarts. Die stuurt hem naar een psychiater voor angststoornissen. Zijn moeder voelt zich daar erg schuldig over en ze wordt zieker. Joep wil voor zijn moeder niet falen en voelt zich steeds slechter….

Dit verhaal van Joep staat niet op zichzelf. Maar het kan anders. Hoe de PvdA het wil is als volgt:
Joep betaalt de rekening van zijn huur al 2 maanden niet. De woningcorporatie maakt zich zorgen en schakelt Els in van het sociaal wijkteam. Els gaat bij Joep langs. In overleg met de woningcorporatie krijgt hij uitstel van betaling, onder voorwaarde dat de schuld niet verder oploopt en hij een betalingsregeling afsluit. Els zoekt via de vrijwilligerscentrale naar een maatje voor Joep die hem helpt om werk te vinden. Als het toch mis zou gaan is Els op de achtergrond paraat. Het maatje van Joep gaat ook 1 keer in de week met hem hardlopen en samen gaan ze naar de verslavingszorg om van zijn gameverslaving af te komen. Els zet hem op het spoor van een jongerencafe voor ex-verslaafden in het buurthuis . Hier maakt hij nieuwe vrienden. Joep ziet langzaam weer toekomst.

Een idealistisch verhaal? Ik denk het niet. Dat het anders kan en moet is voor mij helder. Dat we er nog niet zijn ook. Maar dit is wel waarom ik de politiek in ben gegaan. Om het leven van mensen als Joep weer inhoud te geven. Te zorgen dat niemand aan de kant staat. En tegelijk te zorgen dat goede zorg verzekerd is. Dat er altijd een Els is, zoals in het verhaal van Joep. Dat is waar de PvdA in Ede voor staat.

Veranderingen gaan niet vanzelf, veranderingen doen soms pijn, maar veranderingen zijn nodig om Ede sterker en socialer te maken. En dat is wat wij als PvdA in Ede willen.

Dank u wel.