Zondagsrust
Twintig jaar voetbalde ik in Groningen bij G.V.A.V Rapiditas. Van de C-tjes tot de senioren. Begin jaren zeventig als junior in A 2 met Johnny B, Jan W en Gerhard de W. Wat waren we een hecht stel. We waren niet altijd erg goed, konden domineren in de eerste helft maar gaven de zege vaak weg in de tweede helft. We voetbalden op zondag. En wij besloten de kwestie van zondagvoetbal aanhangig te maken bij de algemene ledenvergadering. We hadden in ons hoofd gehaald dat onze verdampende prestaties in de tweede helft op zondag een relatie hadden met ons uitgaansgedrag op zaterdag. Wij waren van mening dat G.V.A.V Rapiditas moest overgaan op het instellen van een zaterdagafdeling voor de A junioren.
Onze brief daarover stond voor de jaarlijkse ledenvergadering geagendeerd. Nog nooit ben ik zo snel uit een vergadering gehamerd. Korzelig merkte de voorzitter op dat G.V.A.V Rapiditas principieel een zondagsvereniging was. We konden het vergeten, dropen af en dronken vanaf dat moment elke zaterdagavond melk bij één van ons thuis en de prestaties bleven nagenoeg hetzelfde. Kortom , wij pasten ons gedrag aan. Ik denk hier gek genoeg nog wel eens aan terug nu ik in Ede fractievolger PvdA ben en me afvraag hoe de discussie over de zondagsopening gaat ver-en aflopen.
Ik vorm me daarvan een beeld en denk dat de PvdA voor een rustige zondag is. De PvdA Ede bezwijkt ook niet voor commerciële dwaasheden zoals dat de moderne mens altijd maar in staat moet worden gesteld te kopen, te consumeren, te kopen, te consumeren. Mijn inmiddels overleden vader zou dat kwalificeren als een complot van kapitalisten, En ja, hij was sociaaldemocraat van de oude stempel! En ook inwoners van Ede zullen hun gedrag moeten aanpassen op de feitelijke mogelijkheden. Winkels zullen niet altijd open zijn en daar verlangt de PvdA Ede ook helemaal niet naar.
Waar verlangt de PvdA Ede wel naar? We hebben ons gebonden aan een afspraak met coalitiepartijen dat we medio volgend jaar de Edese bevolking gaan raadplegen over de kwestie van de zondagsopening. Niet op een zwart/wit wijze, wel op een manier die recht doet aan de nuances die aan deze kwestie van zondagsopening kleven. En de PvdA Ede zal strijden voor mogelijkheden om op zondag winkels open te hebben. Een politiek besluit hierover is formeel nodig maar raakt niet de kwestie van zondagsrust en openingstijden tot in de kern. Omdat politiek gelukkig maar slechts gedeeltelijk binnendringt in de particuliere levens van de Edese burgers. Formele regels en besluiten geven op bescheiden wijze vorm aan de verlangens en wensen van onze bewoners. Politiek zal nimmer die verlangens en behoeften dwingend kunnen sturen of dwarsbomen. Die samenleving schaatst eigenzinnig alle kanten uit, ook op zondag.
De zondagsrust is minder een politieke kwestie en meer een afspraak die de Edese bevolking zelf zou willen maken. En stel je voor, de bevolking van Ede geeft aan behoefte te hebben aan ruimere openingstijden. Meer dagen, meer uren de kans te willen hebben inkopen te doen, ook op zondag. Dan zullen al die particuliere Edenaren dat op een wijze doen die zich gelukkig en vanzelfsprekend aan ons politieke gezichtsveld onttrekt. Beschaafd, met respect en zonder al teveel ophef. Zo past Ede zich aan, evenals ondergetekende die rond 1970 juist zondagsrust ambieerde maar die niet kon verkrijgen.